arkusze żółte szklarniowe - Lepy na szkodniki - bezpieczne i skuteczne

Przejdź do treści

arkusze żółte szklarniowe

ARKUSZE KLEISTE SZKLARNIOWE PANKO 24x17cm


Bardzo popularne wśród producentów warzyw, żółte lepy do monitorowania obecności szkodników plantacji pomidorów i kwiatów szklarniowych.
Żółty kolor przyciąga szkodniki latające m.in mączliki, miniarki, mszyce i wciornastki. Klej pokrywający obie strony tablicy jest stabilny w warunkach zróżnicowanej wilgotności, temperatury i promieniowania UV.
Dlaczego warto stosować żółte tablice lepowe?
Żółte tablice lepowe są bezpieczne dla zapylaczy! Arkusze kleiste są stosowane  jako narzędzie do wczesnego wykrywania szkodliwych organizmów, dając tym samym sygnał do przeprowadzania zabiegów biologicznych w odpowiednim czasie. Dodatkowo zwiększona aktywność pewnych szkodników (np. mączlika) może świadczyć o porażeniu roślin chorobami grzybowymi.

Regularne stosowanie żółtych arkuszy monitorujacych pozwala na znaczne ograniczenie  zabiegów chemicznych. Oprócz korzyści wynikających z monitoringu, arkusze kleiste zastosowane w większej liczbie pozwalają na istotną  redukcję populacji szkodników.

Produkt nie zawiera szkodliwych substancji chemicznych i jest przyjazny dla środowiska naturalnego!

Sposób użycia:
W przypadku upraw roślin wysokich takich jak pomidory, ogórki, czy papryka, arkusze najlepiej zawieszać tuż nad wierzchołkami roślin. Należy jednocześnie pamiętać o korygowaniu wysokości zawieszonych arkuszy w miarę wzrostu roślin.
W przypadku upraw roślin niskich, arkusze należy instalować max. na wysokości 20-30 cm ponad wierzchołkami roślin.

Wydajność:
monitoring - 1 arkusz /100 m2
redukcja szkodników - 1 arkusz/10-20 m2


skuteczna na:
mszyce (Aphididae)
wciornastki (Thripidae)
mączlik szklarniowy (Trialeurodes vaporarioum)
ziemiórka pleniówka (Sciara militaris)
wymiary powierzchni lepnej:
24cmx17cm
substancja wabiąca:
barwa, nieselektywna pułapka koloru żółtego
czas działania:
czas działania w praktyce ograniczony jest zanieczyszczeniem powierzchni lepnej
Metody zwalczania szkodników w szklarni i ogrodzie: jak wykorzystać żółte tablice lepowe?
Szkodniki roślin szklarniowych i ogrodowych można zwalczać wieloma metodami. Aby uzyskać dobre efekty, nie trzeba jednak zawsze sięgać po substancje chemiczne. Alternatywę stanowią żółte tablice lepowe na szkodniki. Jak z nich korzystać?

Czym są tablice lepowe na szkodniki?
Materiały lepowe z powodzeniem używane są w zwalczaniu wielu szkodników roślin. Ich głównym celem jest odławianie osobników, wabionych przez odpowiednio dobrany kolor tablic oraz zastosowane feromony. Powierzchnia lepna tablicy zatrzymuje szkodniki, które w konsekwencji nie niszczą upraw.

W szklarniach i w ogrodach najczęściej stosowane są żółte tablice lepowe na szkodniki, podwieszane bezpośrednio na krzewach, mocowane  w tunelach foliowych, szklarniach poliwęglanowych i innych konstrukcjach. Mogą być stosowane także w ochronie roślin doniczkowych.

Warto wybierać tablice lepowe, które nie stanowią niebezpieczeństwa dla owadów pożytecznych tzw. zapylaczy (zastosowany klej nie jest w stanie ich odłowić).
Jakie zastosowanie mają tablice lepowe?
Tablice lepowe nie zawierają żadnych szkodliwych substancji chemicznych, dlatego mogą być używane także wtedy, gdy celem jest naturalna i ekologiczna uprawa roślin.

Lepy mają dwojakie zastosowanie:
- odławiają szkodniki roślin - prowadzą do drastycznego obniżenia ich liczebności.
- monitorują zagrożenie - sygnalizują o występowaniu i aktywności szkodnika

Jeśli na tablicach widoczna jest coraz większa liczba szkodników, wówczas można wdrożyć odpowiednie metody ich zwalczania, na przykład opryski naturalne.

Jakie szkodniki mogą być zwalczane z użyciem żółtych tablic lepowych?
Tablice lepowe w kolorze żółtym służą do monitorowania aktywności i zwalczania szkodników warzyw, owoców oraz kwiatów uprawianych w szklarniach i ogrodach.

Za pomocą żółtych tablic lepowych można zwalczać:
- mączliki szklarniowe
- mszyce
- ziemiórki
- miniarki
- wciornastki
- połyśnicę marchwiankę
- trześniówkę

Najczęściej stosuje się tablice lepne w odławianiu szkodników pomidora oraz innych warzyw, na przykład ogórków i bakłażanów. Bardzo dobrze sprawdzają się również w przypadku kwiatów doniczkowych, na przykład chryzantem.

Sposób użycia żółtych tablic lepowych
Najczęściej jedna tablica wystarcza  na 5 metrów kwadratowych szklarni, jednak przy doborze liczby tablic i ich rozmieszczenia należy sugerować się wskazaniami producenta. Do monitorowania stosuje się mniejszą liczbę tablic niż do zwalczania aktywnych infestacji.

Tablice powinny zostać podwieszone na optymalnej wysokości. W przypadku upraw wysokich, na przykład pomidora, należy umieścić je tuż nad wierzchołkami roślin. W miarę ich wzrostu tablice podnosi się coraz wyżej. Gdy uprawy są niskie, tablice umieszczane są nad ziemią na tyczkach.

Tablice lepowe zachowują swoją skuteczność przez około 1-3 miesiący lub do zapełnienia arkusza owadami. Zanieczyszczone tablice należy wymienić na nowe.

Tablice lepowe – ekologiczne wykrywanie szkodników

Pielęgnacja plantacji to nie tylko odpowiednie zasianie ziaren czy nawożenie, ale także ochrona przed szkodnikami. W przypadku amatorskich upraw ogrodowych lub szklarniowych najczęściej spotkać można mszyce, stonkę ziemniaczaną oraz wciornastki. Jednym ze sposobów na radzenie sobie z nimi jest użycie żółtej tablicy lepowej. Pomaga ona we wczesnym wykryciu niechcianych organizmów, które przyczepiają się do pokrytego nią kleju i giną.

Kolor lepu skutecznie zwabia szkodniki, nie trując ich. Co ważne, zastosowany na nich klej nigdy nie wysycha. Tego rodzaju arkusze występują w kilku kolorach, jednak najpopularniejsze są żółte lepy. Działają bowiem na ziemiórki chroniąc przed nimi chociażby kwiaty doniczkowe.

W związku z tym tablice lepowe sprawdzą się również na balkonie lub tarasie. Zazwyczaj zawiesza się je nisko, tuż nad roślinami lub pomiędzy nimi. Dzięki takim lepom w prosty i nieszkodliwy sposób można zapobiec rozprzestrzenianiu się ogrodowej zarazy.


KONTAKT
Pesteko

+48 668723881
jaroslaw@pesteko.pl

 
© 2020 Obalerobale.pl  All Rights Reserved.
Wróć do spisu treści